Σάββατο 12 Ιανουαρίου 2013

Μέρα με τη μέρα...



Κρατούσα ημερολόγιο από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου...

Είναι μια συνήθεια στην οποία μας προέτρεψε κάποια δασκάλα στην Δευτέρα Δημοτικού, φαντάζομαι για να μας βοηθήσει να συνηθίσουμε στη διαδικασία γραψίματος μεγάλων κειμένων, να μας βοηθήσει να πάμε τον γραπτό μας λόγο και την φαντασία μας ένα βήμα παραπέρα.

Από τότε, ποτέ δεν έπαψα να σημειώνω τις σκέψεις μου και όσα μου έκαναν εντύπωση σε κάποιο τετράδιο. Στην αρχή σποραδικά, μια- δυο φορές τη βδομάδα. Ύστερα, εκεί κάπου στο τέλος του γυμνασίου, άρχισα να αγοράζω στην αρχή κάθε χρόνου ένα ημερολόγιο ημερήσιο. Εκεί- έως και σήμερα-  γράφω, κολλάω, ζωγραφίζω... Σκέψεις, φράσεις, ιδέες, στίχοι, υποχρεώσεις της καθημερινότητας, φωτογραφίες, εισιτήρια, κολάζ, φακελάκια από τσάι, είναι μόνο μερικά από τα πράγματα που μπορεί να βρει κανείς μέσα στο ημερολόγιό μου πλέον, το οποίο συνήθως βρίσκεται μέσα στην τσάντα μου και με συνοδεύει όπου κι αν πάω!...


 


Ένας από τους λόγους που κρατάω ημερολόγιο, είναι γιατί μου αρέσει καμιά φορά να ανοίγω τα παλιά μου ημερολόγια και να κοιτάω τι σκεφτόμουν και τι βίωνα πέρσι/ πρόπερσι/ τρία χρόνια πριν τέτοια μέρα... Πάντα με δελέαζε το να μπορώ να διατηρήσω τις αναμνήσεις μου ζωντανές...


Τις μέρες που μας πέρασαν, διακόσμησα δύο ημερολόγια, για την Δήμητρα και την Πατρίτσια. Έκανα decoupage στα εξώφυλλα, χρησιμοποιώντας εικόνες με φράσεις που ταιριάζουν στα κορίτσια, και τα στόλισα με rub- ons, κορδέλες κ.ά.. Στο εσωτερικό έβαλα διάφορες εικόνες με φράσεις, αστείες, ενθαρρυντικές, νοσταλγικές...






 


Ελπίζω αυτά τα ημερολόγια να αποτελέσουν χρήσιμους συντρόφους το 2013 και για τις δυο τους, που δουλεύουν πολύ και χρειάζονται ένα εύχρηστο και όμορφο ημερολόγιο για να σημειώνουν όσα τις υποχρεώσεις τους και να ξεφορτώνουν τις σκέψεις τους...


Εσείς, χρησιμοποιείτε ημερολόγιο;...


Εγώ, η Μαριάννα  



Υ.Γ. Οι φωτογραφίες είναι λίγο θολές. Είναι βλέπετε τραβηγμένες από κινητό, μιας και αφηρημένη καθώς είμαι, ξέχασα να τα βγάλω φωτογραφία, κι έτσι τις έβγαλες για μένα η Δημητρούλα!...


6 σχόλια:

  1. Είμαι σίγουρη ότι θα τα ευχαριστηθούν!! Τα έφτιαξες πολύ ωραία, Μαριάννα!

    Αυτό με το ημερολόγιο εγώ δεν το είχα ποτέ, ούτε μικρή, ούτε μεγαλώνοντας, παρόλο που μου χάρισαν κάποια όταν ήμουν παιδάκι. Πάντα κοιτώ το παρελθόν για να μαθαίνω για το μέλλον... αλλά βασίζομαι συνήθως στα αποθηκευμένα δεδομένα του σκληρού δίσκου που έχω στο κεφάλι μου (!!!). Η αλήθεια είναι ότι δεν ήθελα ποτέ να θυμάμαι επακριβώς πώς ένιωθα σε μια μεμονωμένη ημέρα, ειδικά αν δεν ήταν καλό το συναίσθημα (όπως για παράδειγμα, όταν βίωνα κάποια "μυστήρια" συναισθήματα της εφηβείας...) Πολλά φιλιά, καλή εβδομάδα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εγώ πάλι, επειδή ποτέ δεν ήμουν περήφανη για τη μνήμη μου, προτιμούσα να τα γράφω!... Και μου αρέσει να θυμάμαι και τα αρνητικά, ακόμη και αυτά που με πόνεσαν πολύ, γιατί από αυτά μαθαίνω να εκτιμώ όσα έχω σήμερα. Επίσης το ημερολόγιο είναι ένας καλός τρόπος να κάνεις αυτο- επισκόπιση και αυτο- αξιολόγηση του ποιος ήσουν και ποιος έγινες...

      Σ' ευχαριστώ για το σχόλειό σου, τα φιλιά μου και ευχές για μια όμορφη εβδομάδα! :)

      Διαγραφή
  2. Χιχι στο πατρικό μου έχω ένα ντουλάπι γεμάτο ημερολόγια! Καμιά φορά κάθομαι και διαβάζω και σκάω στα γέλια κύρίως με τις εφηβικές ανοησίες!
    Πολύ όμορφα τα έκανες τα ημερολόγια-δωράκια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Θα χαρούμε να μοιραστείτε μαζί μας τις σκέψεις σας γι' αυτή την ιστορία μας!...